Zoals ik in mijn eerdere blogs al deelde, volg ik momenteel de opleiding tot Transformatie Coach. Om uit je comfortzone te stappen kregen mijn lesgenoten en ik de challenge om over gebroken glas te lopen.

Met hoeveel mensen je ook deelneemt aan zo’n uitdaging, iedereen zit er op een andere manier in. De één heeft alleen weerstand, de ander moet er ook bij huilen of wil eigenlijk niet en ik denk in eerste instantie…..'doe ik effe'. Maar dan, als er een aantal voor mij zijn slaat de twijfel toe, dan komt het hoofd ertussen. Doe ik dat nou echt wel even, of ga ik weer over mijn grenzen heen en schakel ik mijn gevoel uit en is het misschien toch verstandiger om het niet te doen?

Dit is hoe het brein werkt en wel het onderste gedeelte waar ideeën vanuit de prefrontale cortex heen gaan na een seconde of vijf. Dit deel heet in het Hindoeïsme “de olifant” en bestaat uit het reptielenbrein en het limbisch systeem. De kleine hersenen lijken op oren en de ruggengraat op een slurf. En hoe leuk ze ook zijn in de dierentuin, deze kan echt dwarsliggen als het niet uitkomt. Denk maar aan je administratie willen gaan doen en dan allerlei dingen verzinnen die echt eerst moeten gebeuren. Of je voornemen om ‘s morgens te mediteren en dan je bed niet uit kunnen. Noem maar op, je kunt er vast een paar verzinnen.